Pojęcie scenografii społecznej kryje w sobie projektowanie przestrzeni dla wydarzeń o dużym zasięgu i oddźwięku wśród „publiczności”, zgodnie ze scenariuszem przygotowanym stosownie do okoliczności — rozgrywanych na placach, ulicach, w obiektach użyteczności publicznej czy w plenerze. Z tego powodu w obszarze zainteresowań twórców wystawy znajdują się np. uroczystości pogrzebowe, pielgrzymki papieskie, wydarzenia o charakterze patriotycznym, propagandowym, sportowym oraz protesty. Społeczny wymiar scenografii i wiążący się z nim polityczny aspekt wydarzeń reżyserowanych zarówno przez władze państwowe, jak i oddolnie — przez obywateli i widzów sceny publicznej — po raz pierwszy został ukazany razem z historią polskiej scenografii teatralnej, której nie sposób oddzielić od politycznych kontekstów, w jakich powstawały poszczególne projekty.

Wystawa stanowi efekt współpracy Zachęty z Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego, który prowadził projekt badawczy “Zmiana ustawienia. Polska scenografia teatralna i społeczna XX i XXI wieku”, realizowany dzięki grantowi z Narodowego Programu Rozwoju Humanistyki Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego.

Do wykonawców projektu należeli dr hab. Daniel Przastek oraz mgr Paweł Marek Mrowiński.