Tytuł projektu: „Lokalni eksperci w polskich i niemieckich miastach światowego dziedzictwa: ich rola w policentrycznym zarządzaniu miejscami dziedzictwa”

Czas realizacji: 24 miesiące. Data rozpoczęcia: 2022-10-01, data zakończenia: 2024-09-30

Akronim projektu: HERIEXPERT 

Dane Kierownika projektu: dr Iuliia Eremenko, e-mail: i.eremenko@uw.edu.pl

Oświadczenie o źródle finansowania: Badania realizowane w ramach projektu nr 2021/43/P/HS5/02926 współfinansowanego ze środków Narodowego Centrum Nauki oraz programu ramowego Unii Europejskiej w zakresie badań naukowych i innowacji Horyzont 2020 na podstawie umowy nr 945339 w ramach działań „Marie Skłodowska-Curie”.

Informacje o miejscu realizacji projektu: Projekt badawczy realizowany jest na Wydziale Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych Uniwersytetu Warszawskiego, pod opieką mentorską dr hab. Hanny Schreiber.

Link do strony Narodowego Centrum Nauki – kliknij tutaj

Projekt ufundowany w ramach „POLONEZ BIS 1″ – kliknij tutaj

Popularyzatorski opis projektu:

Konwencja z 1972 r. dotycząca ochrony światowego dziedzictwa kulturowego i przyrodniczego jest bezsprzecznie jednym z najbardziej znanych i uznanych instrumentów prawnych w reprezentowaniu miejsc dziedzictwa przyrodniczego i kulturowego na całym świecie. Z roku na rok zwiększa się liczba obiektów wpisanych na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Aby skutecznie zaspokajać potrzeby społeczeństwa, w proces podejmowania decyzji dotyczących takich obiektów włączana jest coraz większa liczba ekspertów. Niniejsze badanie analizuje budowanie lokalnej wiedzy na temat zagadnień światowego dziedzictwa w zarządzaniu policentrycznym.

Autorka przygląda się przykładowi lokalnych ekspertów w miastach światowego dziedzictwa. W ramach badania przeprowadzona będzie  analiza porównawcza czterech miast (dwóch w Polsce i dwóch w Niemczech). O wyborze miast do niniejszego badania zadecydowała specyfika obiektów światowego dziedzictwa oraz porównywalność dwóch par miast: Torunia i Stralsundu, Bambergu i Zamościa.

Empirycznie badanie opiera się na częściowo ustrukturyzowanych wywiadach z osobami, które, zgodnie z dokumentacją, były zaangażowane w roli ekspertów ds. światowego dziedzictwa kulturowego w Bambergu, Stralsundzie, Toruniu i Zamościu; lokalni działacze miejscy; członkowie Centrów Światowego Dziedzictwa; administracja miejska oraz przedstawiciele UNESCO i ICOMOS (jako organizacja doradcza Komitetu Światowego Dziedzictwa), Biuro Międzynarodowe i Komitety Narodowe. Drugim źródłem informacji jest jakościowa analiza dokumentów Komitetu Narodowego ICOMOS oraz dokumentów administracji miejskiej na temat osób zaproszonych jako eksperci światowego dziedzictwa.

Nowością tego badania jest zbadanie roli lokalnych ekspertów, którzy często nie mają specjalistycznego szkolenia w zakresie konserwacji lub restauracji, ale cieszą się dużym zaufaniem ze strony obywateli i/lub władz lokalnych.

Niniejsze badanie stawia hipotezę, że w policentrycznych systemach zarządzania struktury lokalnej wiedzy eksperckiej nt. światowego dziedzictwa stają się mniej hierarchiczne. Coraz większa liczba uczestników jest włączana do opinii eksperckich, wpływając na ten proces i określając treść rekomendacji. W rezultacie ludzie, którzy są dobrze znani lokalnie i mają znaczące doświadczenie, ale nie są ekspertami pod względem statusu zawodowego, zaczynają odgrywać ważną rolę w podejmowaniu decyzji dotyczących światowego dziedzictwa.